Γράφει ο Στέλιος Φενέκος, Υποναύαρχος ΠΝ ε.α.
Πολλές φορές έχω τοποθετηθεί δημόσια για την αποφυγή στρατιωτικοποίησης του δημόσιου λόγου, γιατί οι επιπτώσεις από την στρατιωτικοποίησή είναι πολλές και μεγάλες.
Και εξηγώ γιατί:
1. Οι συζητήσεις στα διάφορα πανελς κλιμακώνουν υπερβολικά την ένταση και ενασκούν πιέσεις στην εξωτερική πολιτική της χώρας με τις ρητορικές ακρότητες, τους προβαλλόμενους υπερβολικούς τίτλους και τα κλιμακούμενα σενάρια που προβάλλουν.
2. Η υπερπροβολή στην Ελλάδα των δημοσιεύσεων των Τουρκικών εφημερίδων μέσω των τίτλων τους μάλιστα (που πάντα είναι προκλητικότεροι του βασικού γεγονότος) καθώς και των δηλώσεων κάθε φανατικού, αυλικού, παρατρεχάμενου, χρηματιζόμενου καθώς και κάθε καλοζωϊσμένου χοντρομπαλά Τούρκου απόστρατου, όπως γίνεται καθημερινά στο δημόσιο λόγο στην χώρα μας, διαμορφώνει ένα κλίμα συνεχούς σκληρής δημόσιας αντιπαράθεσης , φόβου, ανησυχίας και αδιέξοδου στους πολίτες.
Και τελικά δημιουργείται αυξανόμενη ανασφάλεια που επηρεάζει τις αποφάσεις μας, το στοιχείο του ορθολογισμού χάνεται στις επιλογές μας, οι ακραίες τοποθετήσεις κυριαρχούν στον δημόσιο λόγο και στην πολιτική αντιπαράθεση και τελικά επηρεάζεται όλη μας η ζωή.
3. Στις προκλητικές δηλώσεις των Τούρκων όπως προβάλλονται στην χώρα μας συνιστώ σε ΟΛΟΥΣ, (πολιτικούς, δημοσιογράφους και διεθνολόγους) και κυρίως στους δικούς μας αξιωματικούς που βρίσκονται σε εφεδρεία (δεν χρησιμοποιώ τον όρο “απόστρατος” γιατί όλοι μας είμαστε σε εφεδρεία και ανακλήσιμοι στην ενέργεια και πρέπει να σκεφτόμαστε με υπευθυνότητα) για το πως εκφραζόμαστε στον δημόσιο λόγο μας, ώστε με σταθερότητα, συνέπεια, σύνεση/φρόνηση και πλήρη επαγγελματισμό, ναι μεν να ενισχύουμε το αίσθημα ασφάλειας του λαού μας πλην όμως να μην ρίχνουμε λάδι στην φωτιά, πράγμα που θέλει και προσπαθεί να προκαλέσει η Τουρκία.
Καταλήγοντας
1. Στον σημερινό κόσμο της ανοικτής πληροφορίας και της ελεύθερης διακίνησης ιδεών, κάθε δήλωση πολιτικού, διπλωμάτη, αξιωματικού (σε ενέργεια και σε εφεδρεία), δημοσίευση και ανάλυση διεθνολόγου μπορεί να γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης από την Τουρκία, για να υποστηρίξει/δικαιολογήσει τις επιθετικές της ενέργειες, να προκαλέσει και να θέσει σε δοκιμασία και να δυσχεράνει την εξωτερική πολιτική της χώρας.
2. Οφείλουμε συνεπώς ΟΛΟΙ όσοι έχουμε δημόσιο λόγο και εκτιθέμεθα στα ΜΜΕ (πολιτικοί, στρατιωτικοί, διπλωμάτες, διεθνολόγοι, δημοσιογράφοι κλπ) να σκεφτόμαστε πολύ πριν ανοίξουμε το στόμα μας ή δημοσιεύσουμε οτιδήποτε που αφορά τις Ελληνοτουρκικές σχέσεις ώστε να μην πέσουμε στην παγίδα που έχει στήσει η Τουρκία, η οποία επιδιώκει την λεκτική όξυνση και την στρατιωτικοποίηση της αντιπαράθεσης, για να δικαιολογήσει την επιθετικότητά της.
3. Η βάση κάθε δημόσιας έκφρασης θα πρέπει να είναι η πλήρης τεκμηρίωση με ελεγμένα στοιχεία, η πλήρης γνώση του θέματος, ο ορθολογισμός και η μετριοπάθεια, η κυριαρχία του πολιτικού λόγου έναντι της στρατιωτικοποίησης και οπωσδήποτε να έχει ισχυρά νομικά ερείσματα.
4. Εάν δεν τηρούνται όλα αυτά, τότε η πιο ορθολογική επιλογή για την εθνική υπόθεση ας είναι η σιωπή.
Περισσότερα άρθρα από το Στέλιο Φενέκο:
