Οι συλλέκτες βδελλών στην Αφρική και η απάνθρωπη λογική του πολέμου με θύμα την Ουκρανία

πολεμοσ στην ουκρανια ανθρωπισμοσ

Γράφει ο Στέλιος Φενέκος, Υποναύαρχος ΠΝ ε.α. 

 

Μία απάνθρωπη ιστορία από την εποχή της αποικιοκρατίας με είχε συγκλονίσει όταν την διάβασα:

Οι βδέλλες οι κοινές (ή βδέλλα η ιατρική) στο παρελθόν χρησιμοποιήθηκαν εκτεταμένα στις αποικίες για θεραπεία πολλών ασθενειών με τοπικές αφαιμάξεις. Η βδέλλα (Hirudinea) είναι είδος σκουληκιού με τρεις σειρές δόντια, τα οποία κολλά στο δέρμα του ανθρώπου ή του ζώου και ρουφά το αίμα, με το οποίο και τρέφεται. Το αίμα που ρουφάει μπορεί να είναι και 5 φορές περισσότερο από τον όγκο του σώματός της και ζει σε έλη, σε λίμνες σε λιμνάζοντα νερά κλπ.

Επειδή ήταν δύσκολη η αλιεία της, οι άποικοι έριχναν στα ελώδη νερά τους μαύρους σκλάβους που εργαζόταν στις φυτείες τους, για να κολλήσουν πάνω τους οι βδέλλες ρουφώντας τους το αίμα και μετά τους έβγαζαν από το νερό και τις ξεκολλούσαν από το σώμα, για να τις χρησιμοποιήσουν για τις αφαιμάξεις και την υποτιθέμενη θεραπεία διάφορων ασθενειών. Και συνέχιζαν να τους ρίχνουν ξανά και ξανά στα νερά, μέχρι να εξαντληθούν τελείως, μέχρι τα όρια του θανάτου σχεδόν.

Όπως μπορώ να γνωρίζω με βεβαιότητα, στο ΝΑΤΟ σήμερα και καθημερινά μετράμε πόσα βλήματα ξόδεψε η Ρωσία ρίχνοντας τα στην Ουκρανία, πόσα έχει, με ποίο ρυθμό μπορεί να τα αναπληρώσει, προκειμένου να δουμε πόσο αποδυναμώνεται ο Πούτιν από την συνεχή χρήση τους και ανάγκη αναπλήρωσης.

Ελάχιστη σημασία δίνεται στο πόσους Ουκρανούς σκότωσαν αυτά τα βλήματα, πόσοι αθώοι άμαχοι έγιναν στόχος, πόσες πόλεις καταστράφηκαν και πόσα θύματα έχει αυτός ο πόλεμος. Και ναι, δυστυχώς η λογική ενός πολέμου εκεί βασίζεται! Στην υποβάθμιση της αξίας της ανθρώπινης ζωής και της αναβάθμισης των καταστροφικών όπλων που εξαφανίζουν την ανθρώπινη ζωή.

Η πολεμική αντιπαράθεση μεταξύ Ρωσίας και Δύσης στην Ουκρανία (γιατί περί αυτού πρόκειται), δεν γίνεται για να σωθούν όσο το δυνατόν περισσότερες ανθρώπινες ζωές, αλλά αντίθετα οι ζωές αθώων καθίστανται προσχηματικά μετρήσιμο μέγεθος μόνο για να ενισχυθεί η αντιπαλότητα της Δύσης με την Ρωσία και να υπάρξει κυριαρχία στην προβολή ισχύος.

Και είναι πασιφανές ότι πολλοί σύγχρονοι πόλεμοι ενώ ξεκίνησαν πολλές φορές για την  προστασία των αμάχων (προσχηματικά όπως αποδείχθηκε πολλές φορές στην πορεία), εν τούτοις καταλήγουν να εξυπηρετούν ειδικότερα συμφέροντα, εγωϊστικά και προσωποπαγή συχνά.

Λυπάμαι που το λέω, αλλά μου θύμισε τους αδύναμους μαύρους σκλάβους, που τους έριχναν στο ποτάμι οι άποικοι για να κολλήσουν πάνω τους οι βδέλλες ρουφώντας τους το αίμα, προκειμένου να τις συλλέξουν, χωρίς οι ίδιοι να βρέξουν καν τα πόδια τους, με πρόσχημα ότι το κάνουν για το καλό της κοινότητας και των ιδίων.

Και συνεχίζουμε με την ενίσχυση της αντιπαράθεσης στην Ουκρανία (ρίχνοντας λάδι στη φωτιά και τους Ουκρανούς ξανά και ξανά στο έλος), χωρίς καμία ουσιαστική προσπάθεια ειρήνευσης, μετρώντας το πότε θα τελειώσουν τα βλήματα, αδιαφορώντας για το ότι κάθε βλήμα που σκοτώνει δεκάδες και χιλιάδες ανθρώπους θα μπορούσε να μην είχε  ριφθεί είτε να γίνουν προσπάθειες για να σταματήσει να ρίχνεται.

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:

1).   Το έχουμε εμπεδώσει και επισημάνει όλοι οι εχέφρονες ότι ο Πούτιν εγκληματεί.

2)   Και επίσης υπάρχουν σοβαρές υπόνοιες ότι τον παρακινούμε με δηλώσεις προβοκατόρικες, για να εγκληματήσει περισσότερο, με περισσότερα θύματα (σε όλο το κόσμο και όχι μόνο στην Ουκρανία πλέον),  για να αποδειχθεί πόσο κακός είναι και να αποκαθηλωθεί.

3)  Εάν όμως στριμωγμένος στην προσπάθεια να νικήσει στο παιχνίδι προβολής ισχύος και κυριαρχίας, ρίξει στην Ουκρανία μόνο ένα τακτικό πυρηνικό (ιδανικό πεδίο-περιορισμένο- και κενό εν πολλοίς από κατοίκους ή στο διοικητικό κέντρο στο Κίεβο – καταστρέφοντας δηλαδή μία περιοχή του Κιέβου – φανταστείτε ένα πυρηνικό όπλο π.χ. ενός μόνο κιλοτόνου, που όπως έδειξε η προσομοίωση που έκανα, μπορεί να καταστρέψει περιοχή κύκλου μέχρι το Κολωνάκι με κέντρο την Ομόνοια); Όπως πλέον έγκυροι αναλυτές διεθνολόγοι στρατιωτικοί, πολιτικοί  και διπλωμάτες όπως και ο ίδιος ο Κίσσιγκερ φοβούνται ότι θα κάνει;

4)   Τότε πολύ πιθανόν να μην το εκλάβει ο Δυτικός κόσμος ως μείζονα πυρηνική απειλή κατά του κόσμου όλου, ώστε να εμπλακεί σε πόλεμο το ΝΑΤΟ  (γιατί τότε θα πέσουν εκατέρωθεν τα μεγάλα πυρηνικά και «γαία πυρί μιχθήτω» για όλους), αλλά ως τοπική επιθετική δράση του εγκληματία Πούτιν, εγκληματική ναι, όμως στην Ουκρανία με θύματα τους Ουκρανούς που πολεμάνε είτε ξέμειναν εκεί. Και θα μιλάμε μετά με μεγαλύτερη δριμύτητα (χωρίς να έχουμε καν βρέξει τα πόδια μας – για κυρώσεις, για μεγαλύτερη ενίσχυση της Ουκρανίας με όπλα) και θα να συνεχίσουμε να μετράμε τα όπλα που αναλώνει ο Πούτιν ώστε να αποκαθηλωθεί και όχι τις ανθρώπινες ζωές που χάθηκαν).

5)   Όμως εάν ο Πούτιν θεωρηθεί ήρωας στην Ρωσία; Εάν ο επόμενος είναι ακόμη χειρότερος, πόσο μάλλον αν κουβαλάει τόσο μεγάλο βάρος από τον προηγούμενο; Εάν κάθε υποχώρησή του νέου θεωρηθεί ως ολιγωρία από το κατεστημένο και γίνει ακόμη σκληρότερος από τον Πόυτιν;

6)   Ελπίζω να καταλαβαίνετε ότι ο πόλεμος δι’ αντιπροσώπων στην Ουκρανία εκ μέρους της Δύσης χειροτερεύει καθημερινά για όλο το κόσμο, και μπορεί να γίνει ακόμη καταστροφικότερος.

7)   Κι αν ακόμη δεν υπάρχει σήμερα παράθυρο ευκαιρίας για ειρήνευση, θα πρέπει να το δημιουργήσουμε, πριν οι βδέλλες πιούν όλο το αίμα των  Ουκρανών που θυσιάζονται (παρά τις όποιες επιτυχίες τους, η αυξημένη πιθανότητα προσβολής με τακτικό πυρηνικό στον τόπο τους, καθώς και η πιθανότητα μειωμένης αντίδραση της Δύσης θα πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπ’ όψη).


Περισσότερα άρθρα από το Στέλιο Φενέκο:

ΑΠΟΨΕΙΣ – ΣΤΕΛΙΟΣ ΦΕΝΕΚΟΣ


 

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ