Του Νικόλαου Καταγά, Αντιστράτηγου ε.α.
Η επιθετική ενέργεια της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας, διεξαγόμενη σε ένα ευρύ και αναπεπταμένο έδαφος, το οποίο επιτρέπει την εύκολη χρησιμοποίηση Σχηματισμών Τεθωρακισμένων Μονάδων και Μηχανοκινήτου Πεζικού, σχεδιάσθηκε επί τριών Αξόνων, στους Βόρειο, Ανατολικό και Νότιο τομείς.
Σύμφωνα με την επιχειρηματολογία που επικαλέστηκαν οι Ρώσοι, σχετικά με την επιτακτική ανάγκη της απελευθέρωσης των καταπιεζομένων ομοεθνών τους στις Ρωσόφωνες περιοχές (στρατηγικός ΑΝΣΚ), θα ήταν λογικό να εφαρμόσουν και την Κυρία τους προσπάθεια στον Νότιο άξονα, από την στιγμή, που ως φαίνεται, αυτός οδηγούσε στην επίτευξη αποφασιστικού αποτελέσματος, δηλαδή στην κατάληψη-υλοποίηση, όχι μόνο του εξ αρχής τεθέντος στρατηγικού ΑΝΣΚ, αλλά και στον ευρύτερο έλεγχο της Αζοφικής θάλασσας.
Παραδόξως όμως αρχικά διεφάνη ότι η Κυρία τους Προσπάθεια εφαρμόζετο όχι στον Νότιο αλλά στον Βόρειο Άξονα, που οδηγούσε στο Κίεβο, μέχρι την στιγμή που διαπιστώθηκε, είτε κάποια αδυναμία ευόδωσής του αγώνα στον άξονα αυτό, είτε κάποια άλλη μη γνωστή ίσως λεπτομέρεια, η οποία επέβαλε την ανάγκη μεταφοράς της στον Νότιο Άξονα, στον οποίον η εξέλιξη των επιχειρήσεων ήταν επιτυχέστερη.
Δεν είναι όμως απίθανο το παραπάνω να αποτέλεσε σκόπιμη ενέργεια των Ρώσων, προκειμένου να δημιουργήσουν αφενός μεν σύγχυση στους Ουκρανούς και αφετέρου να τους υποχρεώσουν να απλώσουν τις Δυνάμεις τους σε ευρύτερο μέτωπο, κάτι που θα τους ανάγκαζε να τις διατάξουν σε μικρότερο βάθος, γεγονός που θα καθιστούσε ευκολότερη την διάρρηξη του μετώπου τους και ακολούθως την διάσπαση της κυρίας αμυντικής τους τοποθεσίας.
Το βάθος της Ρωσικής εισχώρησης θα πρέπει λογικά να σχεδιάστηκε κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να εξασφαλίζει ευρέως τις διεκδικούμενες περιοχές Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ, αλλά και που θα δίνει την δυνατότητα στους Ρώσους να υποχωρήσουν, σε ένδειξη καλής θελήσεως, στις διαβουλεύσεις που λογικά αναμένεται ότι θα ακολουθήσουν στο προσεχές μέλλον, χωρίς βέβαια να τίθεται σε αμφιβολία η ασφάλεια των απελευθερωθεισών περιοχών.
Η Ουκρανία από την πλευρά της, δεν φαίνεται να είχε προβεί σε ουσιαστική οχύρωση της συνοριακής γραμμής της, παρά το γεγονός ότι ήταν προϊδεασμένη και λογικά θα έπρεπε να αναμένει κάτι τέτοιο. Παράλληλα φαίνεται βέβαια ότι, δεν είχε επίσης προβεί σε ανάλογη οργάνωση- οχύρωση κάποιων ενδιάμεσων τοποθεσιών αμύνης, οι οποίες θα έφραζαν τους πιθανούς άξονες της, ως αναφέρθηκε προηγουμένως, αναμενομένης Ρωσικής εισβολής. Αυτό βέβαια θα πρέπει να θεωρηθεί λογικά, ως αποτέλεσμα της λανθασμένης εντύπωσης, την οποίαν είχαν σχηματίσει, σύμφωνα με την οποία, θα ήταν το ΝΑΤΟ εκείνο το οποίο θα εξασφάλιζε την άμυνά τους και την ακεραιότητα του Εθνικού τους εδάφους.
Παρά ταύτα όμως, ο ρυθμός προχωρήσεως των Ρωσικών Δυνάμεων, ίσως και λανθασμένα, χαρακτηρίζεται μάλλον ως βραδύς. Αυτό θα ήταν δυνατόν να θεωρηθεί, ως αποτέλεσμα του συνδυασμού του ανορθόδοξου μάλλον τρόπου αντιμετώπισης της κατάστασης από τον Ουκρανικό Στρατό και της αδυναμίας των Ρωσικών Δυνάμεων να εκτιμήσουν εγκαίρως και ορθώς την διαμορφούμενη κατάσταση, που ίσως να ήταν αποτέλεσμα και σχετικής αδυναμίας συλλογής πληροφοριών μάχης, αλλά και της επιτυχίας των διεξαγομένων από αμφότερες τις πλευρές Ψυχολογικών Επιχειρήσεων.
Θα πρέπει όμως εδώ να επισημανθεί ότι, ο ρυθμός προχωρήσεως των προελαυνουσών δυνάμεων, ανεξάρτητα του εάν πρόκειται περί κοινού Πεζικού ή Μηχανοκινήτων δυνάμεων, είναι σύμφωνα με τους κανονισμούς 5-7 χλμ την ώρα, προσαυξανόμενος με 3 λεπτά ανά εκατό μέτρα, όταν πραγματοποιείται επίθεση, συν τον χρόνο που απαιτείται προκειμένου να ληφθεί η επιθετική διάταξη.
Αυτό σημαίνει ότι, η ημερήσια δυνατή προχώρηση, ακόμη και κάτω από τις πλέον ευνοϊκές συνθήκες, είναι εξαιρετικά δύσκολο, θεωρητικά βέβαια πάντα, να ξεπεράσει την απόσταση των 40 περίπου χλμ ανά ημέρα. Επομένως το βάθος, εντός του οποίου έχουν εισχωρήσει οι Ρωσικές Δυνάμεις, δεν φαίνεται να είναι κατά πολύ μικρότερο, εκείνου που θα ήταν δυνατόν να έχει επιτευχθεί κάτω και από τις πλέον ιδανικές συνθήκες.
Εν αναμονή νεοτέρων δεδομένων και προς αποφυγή δημιουργίας ενός μακροσκελούς, καθισταμένου συνάμα και ανιαρού κειμένου, θα σταματήσω εδώ, προκειμένου υποβοηθούμενος και από τα ενδεχόμενα σχόλια των φίλων, να συνεχίσουμε αργότερα, με σκοπό την διαμόρφωση της κατά το όσο το δυνατόν πληρέστερης εικόνας της πραγματικότητας, επεκτεινόμενοι βέβαια και στις επιχειρήσεις σε αέρα και θάλασσα.
