Της Δρ Άννας Κωνσταντινίδου , Ιστορικού- Διεθνολόγου *
Και οι Κούρδοι πάλι στο προσκήνιο, όπως δηλαδή θέλει ανέκαθεν η Δύση ως μοχλό πίεσης να τους χρησιμοποιεί. Παλαιότερα, όπως και αρκετά συχνά αναφέρουμε ότι οι Κούρδοι συμπεριφορικά λειτουργούν, όπως οι Τούρκοι. Και επίσης αναφέρουμε, ότι το μόνο σίγουρο, επειδή ο ρόλος των Κούρδων για τους Δυνατούς είναι πολύ συγκεκριμένος, πολύ απλά Κουρδικό Κράτος είναι πάρα πολύ δύσκολο να υπάρξει. Πιο πιθανό είναι η Τουρκία να κατατμηθεί, παρά να υπάρξει Κουρδικό Κράτος…
Οι Κούρδοι και οι Παλαιστίνιοι αποτελούν δύο φυλετικά σύνολα που θέλουν εκ νέου μελέτη, γιατί πολύ απλά αποδεικνύουν ότι όσων αφορά τις σχέσεις των ισχυρών με Τουρκία και Ισραήλ, έχουμε δώσει διαστάσεις υπέρμετρες, που δε μας βοηθά να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα για το πώς οφείλουμε να διαχειριστούμε τις σχέσεις μας ως Ελλάδα με Τουρκία και Ισραήλ.
Πάντως, το ότι ο Μπάιντεν ευχαρίστησε τους Κούρδους Πεσμεργκά για την εξόντωση του αρχηγού του Ισλαμικού Κράτους, είναι μία συνθήκη που κάθε άλλο παρά πρέπει να το βλέπουμε υπό το πρίσμα επωφελείας των Τούρκων (γνωρίζοντας το διμορφισμό στις μεταξύ τους σχέσεις, μετά μάλιστα και από τους τελευταίους τουρκικούς βομβαρδισμούς πριν λίγες εβδομάδες εναντίον περιοχών του Ιράκ που διαμένουν Πεσμεργκά)…
Οι Κούρδοι έχουν ένα “μειονέκτημα”. Ουσιαστικά προσαρμόζονται σε κοινωνιολογικό επίπεδο στις χώρες που αποτελούν μειονότητα. Παρά την επιδίωξη δημιουργίας ενός ενιαίου κράτους, αυτό είναι δύσκολο να επιτευχθεί, καθώς εκτός των των στοχεύσεων των Δυνατών, οι Κούρδοι είναι διασπασμένοι σε Τάγματα, μία συνθήκη που εκ των πραγμάτων δημιουργεί μεταξύ τους εμφύλιες έριδες. Η Κούρδοι διαμορφώνουν τη συμπεριφορά τους με βάση τα πολιτιστικά (όχι πολιτισμικά) της χώρας που διαβιωνουν.
Το πώς θα χρησιμοποιηθούν αυτήν την στιγμή οι Κούρδοι τόσο από τους Μεγάλους όσο και από τα κράτη της περιοχής, όχι μόνο από αυτά που ζούνε, αλλά κυρίως από τις χώρες που δείχνουν να έχουν σχέση με τους Τούρκους, θα αναδειχτούν τόσο οι λυκοφιλίες όσο και οι νέες συμμαχίες της περιοχής, και φυσικά αυτό δε σημαίνει ότι είναι προς όφελος των Τούρκων.
Είδαμε την περασμένη εβδομάδα τους Α/ΓΕΕΘΑ του Ιράν και του Αζερμπαϊτζάν να μιλάνε για το Κουρδικό με “ομπρέλα” προφύλαξης τα κράτη τους και κυρίως ότι είναι διατεθειμένοι να καταπολεμήσουν το Ισλαμικό Κράτος. Γνωρίζουμε τις σχέσεις όλων αυτών με την Τουρκία, όμως ως φαίνεται τις γνωρίζουμε επιφανειακά.
Αυτό που αναδεικνύεται είναι ότι και πάλι η Συρία επανέρχεται στο προσκήνιο. Ας μην είμαστε βιαστικοί να προεξοφλούμε τις συμμαχίες και να μην επικεντρωνόμαστε στο “φαινεσθαι”.
Περισσότερα άρθρα από την Άννα Κωνσταντινίδου:
*Η Δρ Άννα Κωνσταντινίδου είναι Ιστορικός – Διεθνολόγος, Διδάκτωρ Δημοσίου Δικαίου & Πολιτικής Επιστήμης της Νομικής Σχολής ΑΠΘ, Επιστημονική Συνεργάτιδα ΑΠΘ (Νομικής Σχολής και Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ), Εξωτερική Συνεργάτιδα της Ανώτατης Διακλαδικής Σχολής Πολέμου (ΑΔΙΣΠΟ) και της Σχολής Εθνικής Άμυνας (ΣΕΘΑ)
