Αναμένεται νέο αίματοκύλισμα στα Βαλκάνια όπως είπε ο Σέρβος Πρόεδρος; Άγνωστο. Τα πολλά άλυτα προβλήματα όμως θα βγούν στην επιφάνεια εκρηκτικά
Η διάσπαση της Γιουγκοσλαβίας δημιούργησε νέα κράτη αλλά δεν έλυσε κανένα από τα παλιά προβλήματα. Ο χάρτης των Βαλκανίων μπορεί να γέμισε νέες χώρες, εξυπηρετώντας στις αρχές της δεκαετίας του ΄90 τις δυτικές δυνάμεις που κατάφεραν να διεισδύσουν ευκολότερα στην περιοχή αλλά τα προβλήματα πολέμων, εθνικοτήτων, ταυτοτήτων και συνόρων παρέμειναν.
Ένα από αυτά άλλωστε αποτελεί και το ονοματολογικό των Σκοπίων το οποίο όπως πολλά άλλα στα Βαλκάνια περίπου 25 χρόνια τώρα, παραμένουν άλυτα.
Όταν όμως δε λύνεις τα προβλήματα και τα αφήνεις να χρονίζουν κάποια φορά θα «σκάσουν» ξανά ακόμα πιο έντονα και εκρηκτικά. Δεν είναι τυχαία άλλωστε η τελευταία δήλωση – προειδοποίηση του Σέρβου Προέδρου για νέο αιματοκύλισμα στα Βαλκάνια.
Και επειδή στην περιοχή μαζεύονται, ανακατεύονται και ενδιαφέρονται υπερβολικά πολλοί (ΗΠΑ, Γερμανία, ΕΕ, Ρωσία, Τουρκία ακόμα και η Κίνα), είναι αδύνατο ως άμεσοι γείτονες να μην επηρεαστούμε.
Η υπόθεση των Σκοπίων, όπως εξελίσσεται μετά το «αποτυχημένο» δημοψήφισμα για τη Συμφωνία των Πρεσπών δημιουργεί νέα δεδομένα αναστάτωσης. Άλλωστε οι δυτικοί γνωρίζοντας τις εξελίξεις προσπάθησαν έγκαιρα αλλά άτσαλα και κουτοπόνηρα να δημιουργήσουν τεχνητή «σταθερότητα» «δημιουργώντας» μια προβληματική Συμφωνία αμφιβόλου αντοχής η οποία όμως …αποτελεί μια λύση για τους ίδιους.
Κι αυτό καθώς το εύθραυστο κρατίδιο με τις πολλές εσωτερικές αντιφάσεις μετά από 25 χρόνια έχει φτάσει στα όρια του και όπως πολλοί αναλυτές προβλέπουν είναι πολλοί που ακονίζουν τα δόντια τους σε περίπτωση που παραμείνει μόνο και ανένταχτο.
Ακριβώς δίπλα, Σερβία και Κόσσοβο, δείχνουν ότι τα προβλήματα συνεχίζουν μεταξύ τους και ετοιμάζονται για ανταλλαγή εδαφών και χάραξη νέων συνόρων. Ποτέ όμως καμιά χάραξη νέων συνόρων – χωρίς να αποτελούν αποτέλεσμα πολέμου – δεν έγινε χωρίς καμιά παρενέργεια και χωρίς φασαρία.
Και παραδίπλα παραμονεύει η Αλβανία με τους μεγαλοϊδεατισμούς της, ετοιμάζεται για κοινό πρόεδρο και σύνορα με το Κόσσοβο και αναμένει τις εξελίξεις στα Σκόπια όπου μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού είναι αλβανικής καταγωγής και έχει λόγο. Αλλά και στο εσωτερικό της ίδιας της χώρας υπάρχει ένα σκηνικό έντασης (παρόμοιο με αυτό των Σκοπίων) όπου κυβέρνηση και Πρόεδρος βρίσκονται σε σκληρή διαμάχη που αφορούν και πολλά εθνικά ζητήματα (Συμφωνία με Ελλάδα για ΑΟΖ).
Γι’ αυτό και η θέση της Ελλάδας είναι ιδιαίτερα ευαίσθητη και χρειάζονται πραγματικά προσεχτικοί χειρισμοί γιατί το οποιοδήποτε λάθος μπορείς να μας ακολουθεί πολλά χρόνια μετά.
Ο ΥΠΕΞ Νίκος Κοτζιάς, λειτουργεί με υπέρμετρη αλαζονεία και εγωισμό αλλά έχει δίκιο που αγωνιά για την κατάσταση πιεσμένος ταυτόχρονα από τις μεγάλες δυνάμεις δύσης και ανατολής αλλά και το μουσουλμανικό τόξο που επιδιώκει να δημημιουργήσει η Τουρκία . Δεν είναι τυχαίες άλλωστε οι συναντήσεις που τρέχει με βασική επιδίωξη την ένταξη χωρών των Δυτικών Βαλκανίων στην ΕΕ με τον φόβο ότι η έλλειψη σταθερότητας κάποια στιγμή θα γίνει τρομακτικά επικίνδυνη.
Το πρόβλημα όμως είναι αν ξέρει το ίδιο και η κυβέρνηση ακριβώς ποια είναι η στρατηγική μας ως χώρα – εκτός φυσικά από τη διαχρονική να υπακούμε στα μεγάλη αφεντικά – και ποια οφέλη επιδιώκουμε.
Επειδή τα πράγματα είναι ήδη μπερδεμένα αλλά μάλλον θα μπερδευτούν ακόμα περισσότερο στο μέλλον και με δεδομένη την κοινωνική και οικονομική καταστροφή της χώρας θα πρέπει να είναι πιο προσεχτικός και ο ΥΠΕΞ και η κυβέρνηση αλλά και η Αντιπολίτευση.
Ας αφήσουν όλοι την εξωτερική πολιτική, τα μικροπολιτικά παιχνίδια και ας λειτουργήσουν με τη σοβαρότητα που πρέπει και με συγκεκριμένη στρατηγική που θα εξυπηρετεί τη χώρα και όχι τα κόμματα τους.
