Πόσο επικίνδυνο είναι να προσπαθείς με μεγαλοστομίες να λύσεις εθνικά προβλήματα; Ειδικά αν είσαι υπουργός Εθνικής Άμυνας, πολύ…
Να είσαι κοντά τέσσερα χρόνια Υπουργός Εθνικής Άμυνας και να λες πως θα ενημερώσεις τη Συμμαχία (ΝΑΤΟ) για κάτι που είπε ή απείλησε ότι θα σου κάνει ένα άλλο μέλος της Συμμαχίας, λέγεται ανοησία. Γίνεται δε επικίνδυνη ανοησία όταν δε γνωρίζεις πως η συνθήκη της Συμμαχίας αποτελείται από μόλις 14 άρθρα τα οποία τα βρίσκει κανείς στο site της, στα Ελληνικά ως “Η Συνθήκη Του Βορείου Ατλαντικού“ στα οποία γίνεται σαφής μνεία για το πως «δουλεύει» η «κατάσταση».
Μάλλον κάτι έχει χάσει ο Πάνος Καμμένος σχετικά με το πως πρέπει να παίζει το «παιχνίδι» επικοινωνιακά κι αυτό είναι προφανές. Από τη μία οι παλινωδίες στο Σκοπιανό κι από την άλλη η όλη διαχείριση της υπόθεση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών δείχνουν παντελή έλλειψη σχεδιασμού και συστηματικής αντιμετώπισης. Κι επειδή πολλοί «καλοθελητές» τα έριξαν στη στρατιωτική ηγεσία για να “προστατέψουν” την πολιτική ηγεσία, ελαφρώς άσχετοι κι αυτοί περί του ποιος κάνει τι, το ρίξαμε στο παιδικό “θα το πω στη μαμά μου”.
Αυτά τα κολπάκια για εσωτερική κατανάλωση είναι καλά, αλλά όταν τα κάνουμε παραέξω είναι ζημιογόνα και ειδικά όταν έχουμε πολλά θέματα ανοιχτά. Η Συμμαχία, για όσους δεν το γνωρίζουν, διαθέτει ειδική υπηρεσία για τα media τα οποία παρακολουθούνται συστηματικά, αναλύεται η ειδησεογραφία τους και όπου απαιτείται επίσημη απάντηση αυτή δίνεται από τον αρμόδιο κάθε φορά, στο υψηλό επίπεδο από τον ίδιο τον Γενικό Γραμματέα.
Οι αναφορές και οι δημόσιες τοποθετήσεις από θεσμικούς φορείς χωρών – μελών της Συμμαχίας τυγχάνουν άμεσης ανάλυσης από τους ειδικούς και μάλιστα χαρακτηρίζουν τόσο το φορέα όσο και τη χώρα – μέλος.
Προφανώς, λοιπόν τα ψηφαλάκια είναι πιο επιθυμητά από μια αξιοπρεπή και δυναμική εικόνα της χώρας. Άλλωστε γι’ αυτά δε γίνεται ο ντόρος;
