Παρακολουθώ εδώ και μέρες, μήνες, χρόνια. Συμπεριφορές, εικόνες, συζητήσεις, δράσεις, αντιδράσεις, αντιφάσεις, εξάρσεις, σιωπές…
Γράφει ο Νικόλαος Λαδιανός
δημοσιογράφος στην ΕΡΤ 3
Γύρω από τον ελληνισμό, την πατρίδα, τη φυλή, το έθνος, τον πατριωτισμό, τον μηδενισμό, τον εθνικισμό, τον διεθνισμό.
Πως θέλουμε να βλέπουμε τους άλλους, πως θέλουμε να βλέπουν οι άλλοι εμάς. Στην κοινωνία, στον δρόμο, στη δουλειά, στην τηλεόραση, στα “κοινωνικά μέσα δικτύωσης” (κυρίως αυτά).
Θα μιλήσω εδώ. Λίγο. Για το πως βλέπω εγώ, πως εννοώ εγώ τον Έλληνα Πατριώτη:
Λοιπόν, για μένα
Έλληνας Πατριώτης είναι -φυσικά- αυτός που αγαπάει την Ελλάδα. Που την αγαπάει πολύ. Ως κάτι μοναδικό.
Που γνωρίζει για τις άλλες πατρίδες του κόσμου, για τους άλλους λαούς. Και αισθάνεται τον Κόσμο δικό του και πως ο ίδιος είναι κομμάτι αυτού του Κόσμου. Αλλά στην καρδιά του η Ελλάδα κρατά ξεχωριστή θέση.
Έλληνας Πατριώτης είναι αυτός που διαβάζει για την πατρίδα αυτή. Για την Ιστορία της, τις Τέχνες της, τις Παραδόσεις της. Αλλά και για τα Λάθη της… Που έχει συναίσθηση αυτών που πραγματικά πρόσφερε στην παγκόσμια κοινότητα.
Έλληνας Πατριώτης είναι αυτός που συμβαδίζει με την Αισθητική του Τόπου αυτού και δεν τον μαγαρίζει. Που ξυπνά το πρωί και σιγοτραγουδά μες στα χείλη του ένα σκοπό του Χατζιδάκι. Του Τσιτσάνη. Του Κρητικού, του Πόντιου λυράρη ή του Ηπειρώτη κλαριντζή.
Έλληνας Πατριώτης είναι εκείνος που αποζητά στις διακοπές του να ζήσει τη μαγεία του τόπου του. Χωρίς να τον βρωμίσει. Που θέλει να ταξιδέψει και σ’ άλλους τόπους, αν το μπορεί, γιατί έχει το ένστικτο του ταξιδιώτη, του περιηγητή, του ποντοπόρου, από τον αρχαίο πρόγονό του ή τον μετανάστη προπάππου του. Να δει τους άλλους τόπους, τις ομορφιές και τις παραξενιές τους. Κι ύστερα να νιώσει το Νόστο.
Έλληνας Πατριώτης είναι αυτός που αποζητά το δίκιο. Την μοιρασιά στο τραπέζι. Είναι αυτός που δεν θα διώξει τον αδύνατο, τον κυνηγημένο. Που δεν θα ρουφιανέψει τον διπλανό του στη δύσκολη ώρα. Που θα πει: εδώ είμαι εγώ για σας.
Έλληνας Πατριώτης είναι αυτός που θέλει να προσθέσει, να πολλαπλασιάσει τους Έλληνες, ή εκείνους που αγαπούν την Ελλάδα. Που δεν θα μειώσει, δεν θα διαιρέσει, δεν θα προκαλέσει.
Έλληνας Πατριώτης είναι αυτός που θα σεβαστεί το Μέτρο. Αυτό που σεβάστηκαν οι πρόγονοι και είδαν προκοπή. Αυτό που δεν σεβάστηκαν άλλοι πρόγονοι και είδαν την καταστροφή.
Έλληνας Πατριώτης είναι αυτός που ενώ γνωρίζει τι έφταιξε ή ποιος έφταιξε για τα δεινά του τόπου, για τους διχασμούς, τις καταστροφές, τους εμφυλίους, θα τα παραμερίσει -δεν θα τα ξεχάσει- μα θα προχωρήσει μπρος για το καλό των παιδιών του και της πατρίδας.
Έλληνας Πατριώτης είναι αυτός που θα αγαπήσει τον ταπεινό εκκλησάκι του. Και θα αγαπήσει και τον συμπατριώτη του εκείνον, που δεν έμαθε να κλαίει για τον καημό του ή να χαίρεται τη γιορτή του σε μια εκκλησιά, αλλά σε έναν διαφορετικό, εξίσου ιερό τόπο. Και μαζί θα πιουν ένα ποτήρι, το βράδυ, στο στενό δρομάκι.
Έλληνας Πατριώτης είναι αυτός, που στη δύσκολη ώρα του καθήκοντος θα αναμετρηθεί με τον κίνδυνο και με τον εαυτό του. Που δεν θα ψάξει διαβατήριο για άλλους τόπους, πιο σίγουρους. Που, αντίθετα, θα έρθει από άλλους τόπους για να υπερασπιστεί αυτόν, τον Μοναδικό. Γιατί, εν τέλει, ο Τόπος ορίζει εμάς. Κι όχι εμείς τον Τόπο.
Έλληνας Πατριώτης είναι αυτός που δεν θα φοβηθεί το Δίκιο και την Αλήθεια. Όσο κόπο, όση πίκρα και αν κρύβουν.
