Πέρα από τα αριθμητικά και άλλα συμπεράσματα για το δημοψήφισμα στα Σκόπια, είναι σίγουρο ότι το ζήτημα θα προχωρήσει τελικά με βάση το …πολιτικό ρεαλισμό
Το δημοψήφισμα στα Σκόπια τελείωσε. Περίπου τρείς στους τέσσερις πολίτες της γειτονικής χώρας δεν πήγαν να ψηφίσουν για το αν θα μπούν στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ (με αλλαγή Συντάγματος και ότι άλλο προβλέπει η συμφωνία των Πρεσπών). Το Ελληνικό ΥΠΕΞ με ανακοίνωση ολίγον ειρωνική και πολύ ρεαλιστική «τους την είπε» των Σκοπιανών. Οι Αμερικανοί και οι Γερμανοί περίμεναν κάτι παραπάνω και οι ίδιοι οι Σκοπιανοί κυβερνώντες άρχισαν να αναρρωτιώνται αν αρμενίζουν στραβά.
Ο γνωστός για τις παραιτήσεις, ρίξιμο κυβέρνησης με κάθε ευκαιρία, εθνικοπατριωτικός και πολυλογάς Έλληνας ΥΕΘΑ έριξε μια τζούφια να δεί τη θα γίνει (τι να γίνει δηλαδή;) και μιλάει για άκυρο δημοψήφισμα (τους Αμερικάνους τους ρώτησε;) την ώρα που ο Ζάεφ δηλώνει πως πάμε παρακάτω. Αυτό το λένε βλακεία;
Οι κοινωνίες είχαν πάντα ελάχιστη σχέση με τις συμφωνίες που γίνονταν ερήμην τους και το έχουν αποδείξει περίτρανα τα τελευταία χρόνια. Το καλύτερο, με διαφορά, ήταν το δημοψήφισμα του 2015 στην Ελλάδα που ο Έλληνας πρωθυπουργός πήρε το Όχι και το έκανε Ναι. Πάνω κάτω το ίδιο πάει να κάνει και ο Ζάεφ. Βέβαια εδώ τα πράγματα είναι προδιαγεγραμμένα. Τα Σκόπια και στο ΝΑΤΟ θα μπούν και στην ΕΕ, ακόμα και με 95% αποχή. Γιατί; Απλά γιατί αυτό επιβάλλει το συμφέρον του «αφεντικού».
Κι επειδή ο Έλληνας ΥΠΕΞ ξέρει καλά ποιός είναι το αφεντικό, φρόντισε, με περίσευμα πολιτικού ρεαλισμού, να πάει απολύτως με τα νερά του. Τώρα αν το κρατίδιο θα λέγεται Βόρεια Μακεδονία ή Νότια δεν έχει απολύτως καμία σημασία για τον πολιτικό ρεαλιστή. Όσο για το μέλλον, ποιός ζει και ποιός πεθαίνει. Ας τα βρούνε οι επόμενες γενιές, έστω κια αν χρειαστεί να παίξουνε και «λίγο ξύλο» μεταξύ τους.
Άντε και στα δικά μας για ν’ αποσώσουμε τη συμφωνία και να τελειώνουμε με το θέμα αυτό που τόσο μας βασάνισε. Κι άσε το Μέγα Αλέξανδρο και το Φίλιππο εκεί που ανήκουν: Στην Ιστορία. Κι επειδή κάποιοι μυστήριοι τύποι, σαν τον Παύλο Μελά να πούμε, άφησαν ορφανά παιδιά για αυτή την Ιστορία, ε, τι να κάνουμε αυτοί ανήκουν στο παρελθόν και τους ονομάσαμε ήρωες.
Είπαμε πάνω απ’ όλα ο πολιτικός ρεαλισμός, το σήμερα, αυτό μας καίει. Το αν η μπαρουταποθήκη που τη λένε Βαλκάνια μπορεί εύκολα να εκραγεί, αρκεί να βρεθεί ο παλαβός ή να το υπαγορεύσουν τα συμφέροντα (που εύκολα μεταβάλλονται), δεν ανησυχεί κανέναν. Θα βρεθεί πάλι ένας Μιλόσεβιτς που θα φταίει για όλα. Καληνύχτα σας!
