Τουρκία: Από το ρόλο του «επιτήδειου ουδέτερου» στην στρατηγική αυτονομία

ΡΩΣΙΑ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΤΟΥΡΚΙΑ

Γράφει ο Γιώργος Μενεσιάν, Διεθνολόγος, επιστημονικός συνεργάτης Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων (Ι.ΔΙ.Σ.) και ερευνητής στο Washington Institute for Defence and Security.

 

Την ώρα που η Δύση συγκρούεται με την Ρωσία λόγω ουκρανικού, Τούρκοι και Ρώσοι στρατιώτες έκαναν κοινές περιπολίες στην βόρεια Συρία.

Πράγματι, η Τουρκία έχει καταφέρει κάτι που δεν έχει καταφέρει καμία νατοϊκή χώρα.

Από τη μία, καταδικάζει την ρωσική εισβολή και στέλνει στην Ουκρανία drones και ανθρωπιστική βοήθεια, ενώ ταυτόχρονα παίζει τον ρόλο του διαμεσολαβητή (βλ. την συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών Ρωσίας, Ουκρανίας και Τουρκίας στο Antalya Diplomacy Forum).

Από την άλλη, συνεχίζει να διατηρεί στενές σχέσεις με την Μόσχα και αρνείται να συμμετάσχει στις κυρώσεις που επέβαλαν οι Δυτικοί στην Ρωσία.

Γι’ αυτό και είναι η μόνη χώρα κράτος-μέλος του ΝΑΤΟ η οποία δεν μπήκε στην «λίστα μη φιλικών χώρων» που δημοσίευσε το Κρεμλίνο.

Εδώ δεν τίθεται θέμα «επιτήδειου ουδέτερου».

Δεν μας ενδιαφέρει αν η Τουρκία θα είναι στην σωστή πλευρά της ιστορίας ή όχι. Ίσα-ίσα, προς το παρόν η Άγκυρα τα καταφέρνει μια χαρά.

Το θέμα είναι ότι η Τουρκία πετυχαίνει την στρατηγική αυτονομία που επιθυμούσε και παύει να είναι αξιόπιστος και στρατηγικός εταίρος του ΝΑΤΟ και της Ευρώπης.

Αυτό θα φέρει σημαντικά προβλήματα για την παρουσία της Δύσης σε περιοχές όπως η Μέση Ανατολή και ο Καύκασος και θα δώσει πλεονέκτημα στην Ρωσία, αλλά και στην Κίνα έναντι των Αμερικανών και των Ευρωπαίων συμμάχων τους.


Περισσότερα άρθρα από το Γιώργο Μενεσιάν:

ΑΠΟΨΕΙΣ – ΑΠΟΨΕΙΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕΝΕΣΙΑΝ


 

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ