Γράφει ο Γιάννης Παρασκευάς, Συνταγματάρχης ε.α.
Πολλοί είναι αυτοί οι οποίοι προεξοφλούν ήδη, τη νίκη της Τουρκίας και την, εν τέλει, ικανοποίηση του αιτήματός της για προμήθεια νέων αεροσκαφών κλπ, κλπ.;
Μόνο που η πολιτική και ειδικότερα η εξωτερική πολιτική των υπερδυνάμεων είναι ένα πολύ σύνθετο και πολύπλοκο πράγμα με αμέτρητες παραμέτρους και αστάθμητους παράγοντες, Κυρίως όμως, πρόκειται για ένα πράγμα που δεν λειτουργεί με τα μέτρα και τους ρυθμούς της αντίληψης των κοινών θνητών. Ημών δηλαδή. Κι εξηγούμαι:
Μετά από όλα όσα έχουν γίνει, επιθυμούν οι ΗΠΑ, να φανούν ότι υποχωρούν σε ένα ωμό τουρκικό εκβιασμό;
Αλλά κι αν υποχωρήσουν, είναι ποτέ δυνατόν να παραδώσουν την τεχνολογία του πλέον προηγμένου μέσου τους, σε κάποιον που την επόμενη ημέρα, πιθανότατα θα την παραδώσει στη Ρωσία, αντί πινακίου φακής;
Ασφαλώς όχι. Όμως τι μπορούν να κάνουν, ώστε να ολοκληρωθεί η διεύρυνση του ΝΑΤΟ; Νομίζω η απάντηση είναι εξωφρενικά απλή. Δεν χρειάζεται να κάνουν ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΕ!
Ο στρατηγικός σκοπός της διεύρυνσης του ΝΑΤΟ, στην ουσία έχει ήδη επιτευχθεί από τη στιγμή που οι δύο σκανδιναβικές χώρες δήλωσαν ότι δεν επιθυμούν πλέον την ουδετερότητα και «διαλέγουν στρατόπεδο». Οι Ρωσία ξέρει πια ότι είναι εχθρικές, είτε εντός με την επίσημη διαδικασία, είτε εκτός ΝΑΤΟ.
Η Ρωσία, για όσο διάστημα οι δυο χώρες δεν γίνονται επισήμως μέλη, δεν μπορεί (και μάλλον δεν θέλει κιόλας) να ισχυριστεί ότι είναι μέλη της συμμαχίας. Δεν χρειάζεται να κάνει κάτι παραπάνω από δηλώσεις κι αυτό μάλλον την βολεύει.
Οι ΗΠΑ μπορούν ανεπισήμως (όπως το κάνουν με πολλές χώρες μη μέλη του ΝΑΤΟ, όπως Ν. Κορέα, Αυστραλία, Ν. Ζηλανδία, Ταϊβαν) να έχουν μια σχεδόν πλήρη συνεργασία, ακόμα και πολεμική, όπως πχ στην Ουκρανία.
Ταυτοχρόνως μπορούν να συνεχίσουν επ’ αόριστον τις κυρώσεις κατά της Τουρκίας και τη μη έγκριση των εξοπλισμών με διάφορα προσχήματα και διαδικασίες επί διαδικασιών.
Η Τουρκία θα μπορεί να υπερηφανεύεται ότι μπλόκαρε όλο το ΝΑΤΟ και τίποτε δεν γίνεται χωρίς την έγκρισή της, αλλά στο τέλος της ημέρας, εκείνη είναι που σε μερικά χρόνια θα έχει την πιο απηρχαιωμένη πολεμική αεροπορία του ΝΑΤΟ και μια ανύπαρκτη πολεμική βιομηχανία (για να μη μιλήσουμε για την οικονομία της γενικώς).
Αν δε, τολμήσει να απομακρυνθεί από τη συμμαχία και να στραφεί προς τη Ρωσία, τότε θα έχει πλήρως δικαιολογήσει τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την Ελλάδα και θα στραφούν όλοι εναντίον της. Προφανώς η Τουρκία δεν κάνει τέτοια λάθη. Άρα, γιατί να βιαστεί κανείς; Ο χρόνος κυλά υπέρ ημών.
Περισσότερα άρθρα από τον Γιάννη Παρασκευά:
