Η πορεία των στρατιωτικών μετά τη μεταπολίτευση ήταν λίγο πολύ αναμενόμενη. Αυτοί κατηγορήθηκαν ότι έφταιγαν για όλα τα δεινά της πολιτικής ζωής, ότι στήριξαν τη χούντα, ότι ξεπούλησαν την Κύπρο, ότι τέλος ευθύνονταν για το χάλι στο οποίο είχε περιέλθει ο τόπος.
Λες και πριν τη χούντα τα πράγματα ήταν ρόδινα, η πολιτική ζωή ομαλή και η πορεία της Ελλάδας προς την πρόοδο και την ευημερία διαρκής κι συνεχόμενη. Η χούντα βόλεψε πολλούς, αλλά κυρίως βόλεψε το πολιτικό σύστημα των αστικών κομμάτων, του νεποτισμού και της αδιαφάνειας.
Έπαιξε άριστα το παιχνίδι της και έγινε το εργαλείο που ευνούχησε πολιτικά τους στρατιωτικούς. Όχι πως η προηγούμενη πολιτική συμπεριφορά των ταγών της Εθνικής Άμυνας υπήρξε πολιτικά ορθή, αλλά ο πολιτικός ευνουχισμός είναι βαριά ποινή ακόμα και για τους πολύ ενόχους. Πόσο μάλλον όταν στις Ένοπλες Δυνάμεις υπηρετούν ως μόνιμο προσωπικό άνθρωποι προερχόμενοι από μικροαστικές, αγροτικές και με μια κουβέντα φτωχές περιοχές.
Η μεγάλη ζήτηση των Στρατιωτικών Σχολών στις Πανελλαδικές εξετάσεις προέρχεται κυρίως από την οικονομική ασφάλεια που δίνει μια στρατιωτική καριέρα και λιγότερο από άλλα κίνητρα. Αυτό βέβαια δεν ισχύει για όλους, αλλά για μια μεγάλη πλειοψηφία. Σε καμία όμως περίπτωση οι στρατιωτικοί δε μπορούν ούτε να πλουτίσουν, ούτε να ζήσουν μια άνετη ζωή. Χώρια που τα δικαιώματά τους ως πολίτες είναι σαφώς περιορισμένα και η κοινωνική τους θέση αρκετά υποβαθμισμένη.
Συστηματική και μεγάλη ευθύνη γι’ αυτό έχει το πολιτικό σύστημα το οποίο ΠΑΝΤΑ προσπαθεί να χρησιμοποιήσει τους στρατιωτικούς (και σε μικρότερο βαθμό τα Σώματα Ασφαλείας) ως άλλοθι για το όποιο σημαντικό του λάθος. Τελευταίο τρανό παράδειγμα η τραγωδία στο Μάτι.
Η ανάδειξη των στρατιωτικών, εν ενεργεία και εν αποστρατεία, ως ισοτίμων μελών του κοινωνικού, παραγωγικού, επιχειρηματικού και πολιτικού σκηνικού της Ελλάδας, πέφτει πάντα πάνω στον ίδιο τοίχο: Την αδυναμία των ίδιων των στρατιωτικών να μεταφράσουν ρεαλιστικά τα δεδομένα στα οποία ζουν και κινούνται.
Οι μεταφράσεις αυτές είναι εξαιρετικά μονόπλευρες, πολύ συγκεκριμένες και με σαφή έλλειψη σαφούς εκτίμησης των συνθηκών ζωής. Η περιχαράκωση των στρατιωτικών μέσα σε χώρους απολίτικους, η συστηματική χρησιμοποίηση του Στρατιωτικού Ποινικού Κώδικα και των Κανονισμών Λειτουργίας ως κειμένων εκφοβισμού και περιορισμού των δικαιωμάτων τους, σε συνδυασμό με δουλικές συμπεριφορές των ιδίων των στρατιωτικών έναντι των ανωτέρων τους διαμορφώνουν μια συγκεκριμένη κουλτούρα διαβίωσης και συμπεριφοράς.
Αυτή η κουλτούρα συντελεί στην απομόνωση των στρατιωτικών και πολλές φορές και των οικογενειών τους. Είναι άλλωστε γνωστό σε όλους πως υπάρχουν συγκεκριμένοι τρόποι για την ενημέρωσή τους, για την πολιτική εκμετάλλευσή τους και για τη διαχείρισή τους ως “στοχευμένο κοινό” με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά.
Κάθε στρατιωτικός που θα αποκτήσει διαφορετικό τρόπο σκέψης και θα ξεφύγει από την πεπατημένη γίνεται αυτόματα outlier και αντιμετωπίζεται ανάλογα, ανεξάρτητα από το επίπεδο διοικήσεως ή από το χώρο στον οποίο κινείται.
Η παρούσα προσπάθεια που αφορά τον ιστότοπο ArmyNow.Net άρχισε με βάση μια πεπατημένη οδό η οποία είχε συγκεκριμένες και απόλυτες προσαρμογές σ’ ένα σύστημα που βασιζόταν ακριβώς στα παραπάνω χαρακτηριστικά.
Όμως μάθαμε πολλά, είδαμε πολλά, κάναμε λάθη (εκ του αποτελέσματος κρινόμενα) και εν τέλει πήραμε μια πορεία που αφενός δε μας διαφοροποιούσε από το σύστημα και ταυτόχρονα δεν προσέθετε κάτι στους στρατιωτικούς τους οποίους, υποτίθεται, πως θα ενημερώναμε σωστά κι αντικειμενικά.
Όμως τώρα πια, μετά από ένα χρονικό διάστημα λειτουργίας ικανής να μας δώσει την απαιτούμενη εμπειρία, γνώση, άποψη αλλά κυρίως δύναμη για να το δούμε αλλιώς.
Πως αλλιώς; Θα παίξουμε με τους κανόνες αλλά θα διαμορφώσουμε και νέους κανόνες, θα γίνουμε πεδίο ελεύθερης έκφρασης των στρατιωτικών και θα προσπαθήσουμε να αναπτύξουμε μια νέα κουλτούρα όχι μόνο στα θέματα της ενημέρωσης αλλά και στην αντιμετώπιση των θεμάτων που απασχολούν τους στρατιωτικούς.
Τι θα μας διαφοροποιήσει; Θα ξεφύγουμε πλήρως από κάθε έννοια συντεχνιακής θεώρησης της επικαιρότητας και θα προσπαθήσουμε να πετύχουμε μια πολυπρισματική ανάγνωση της Ελληνικής πραγματικότητας, σημαντικό μέρος της οποίας αποτελεί η Εθνική Άμυνα κι ότι αυτή περιλαμβάνει.
Η πλήρης ένδεια μιας εθνικής αμυντικής πολιτικής, ο καταποντισμός της εθνικής αμυντικής βιομηχανίας, η αντιμετώπιση των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων από το πολιτικό προσωπικό ως ιθαγενών και η παρασιτική επιβίωση παρατρεχάμων από τις Ένοπλες Δυνάμεις και το προσωπικό τους θα αποτελέσουν τη βάση για τη θεματολογία μας. Με κριτική διάθεση και με σαφή όρια θα αναδεικνύουμε ότι κινείται αλλά και ότι βαλτώνει.
Με επικεφαλής τον Συνταγματάρχη (ε.α.) Αναστάσιο Μητρόπουλο, δημοσιογραφική ομάδα την Ελένη Γραβριήλ και το Γιώργο Μιχαηλάρη, πλήθος συναδέλφων από τις ΕΔ και τα ΣΑ που αρθογραφούν και τέλος, με συμμέτοχους όλους τους ε.ε. και ε.α. συναδέλφους των Κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας, θα προσπαθήσουμε ν’ αλλάξουμε το τοπίο.
Για να πετύχει αυτό όμως χρειαζόμαστε τη δική σας άποψη όχι μόνο από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αλλά μέσα από την ίδια τη σελίδα μας, καθώς φιλοδοξούμε να γίνουμε η φωνή σας και ο φορέας αρωγής για την επίλυση προβλημάτων και ανάδειξης καινοτόμων λύσεων για τη βελτιστοποίηση της ζωής των στρατιωτικών. Συστηματικά, θα δημοσιεύουμε τις δυνατότητες που θα μπορείτε όλοι εσείς οι συνάδελφοι να χρησιμοποιείτε μέσα από τον ιστότοπό μας.
